Asy Syu'araa' 161-180

26. Asy Syu'araa'

161. ketika saudara mereka, Luth, berkata kepada mereka: mengapa kamu tidak bertakwa?"

26. Asy Syu'araa'

162. Sesungguhnya aku adalah seorang rasul kepercayaan (yang diutus) kepadamu,

26. Asy Syu'araa'

163. maka bertakwalah kepada Allah dan taatlah kepadaku.

26. Asy Syu'araa'

164. Dan aku sekali-kali tidak minta upah kepadamu atas ajakan itu; upahku tidak lain hanyalah dari Tuhan semeta alam.

26. Asy Syu'araa'

165. Mengapa kamu mendatangi jenis lelaki di antara manusia,

26. Asy Syu'araa'

166. dan kamu tinggalkan isteri-isteri yang dijadikan oleh Tuhanmu untukmu, bahkan kamu adalah orang-orang yang melampaui batas."

26. Asy Syu'araa'

167. Mereka menjawab: "Hai Luth, sesungguhnya jika kamu tidak berhenti, benar-benar kamu termasuk orang-orang yang diusir"

26. Asy Syu'araa'

168. Luth berkata: "Sesungguhnya aku sangat benci kepada perbuatanmu."

26. Asy Syu'araa'

169. (Luth berdoa): "Ya Tuhanku selamatkanlah aku beserta keluargaku dari (akibat) perbuatan yang mereka kerjakan."

26. Asy Syu'araa'

170. Lalu Kami selamatkan ia beserta keluarganya semua,

26. Asy Syu'araa'

171. kecuali seorang perempuan tua (isterinya), yang termasuk dalam golongan yang tinggal.

26. Asy Syu'araa'

172. Kemudian Kami binasakan yang lain.

26. Asy Syu'araa'

173. Dan Kami hujani mereka dengan hujan (batu) maka amat jeleklah hujan yang menimpa orang-orang yang telah diberi peringatan itu.

26. Asy Syu'araa'

174. Sesunguhnya pada yang demikian itu benar-benar terdapat bukti-bukti yang nyata. Dan adalah kebanyakan mereka tidak beriman.

26. Asy Syu'araa'

175. Dan sesungguhnya Tuhanmu, benar-benar Dialah Yang Maha Perkasa lagi Maha Penyayang.

26. Asy Syu'araa'

KISAH SYU'AIB A.S. 176. Penduduk Aikah[1088] telah mendustakan rasul-rasul;

[1088]. Yang dimaksud dengan Penduduk Aikah ialah penduduk Mad-yan yaitu kaum Nabi Syu'aib a.s.

26. Asy Syu'araa'

177. ketika Syu'aib berkata kepada mereka: "Mengapa kamu tidak bertakwa?,

26. Asy Syu'araa'

178. Sesungguhnya aku adalah seorang rasul kepercayaan (yang diutus) kepadamu.

26. Asy Syu'araa'

179. maka bertakwalah kepada Allah dan 'taatlah kepadaku;

26. Asy Syu'araa'

180. dan aku sekali-kali tidak minta upah kepadamu atas ajakan itu; upahku tidak lain hanyalah dari Tuhan semesta alam.